Tętniaki naczyń mózgowych są wrodzonymi lub nabytymi wypukłościami na naczyniach krwionośnych mózgu, które mogą stanowić poważne zagrożenie życia w przypadku ich pęknięcia i krwawienia do mózgu. Leczenie tętniaków naczyń mózgowych to proces kompleksowy, który zależy od wielu czynników, takich jak wielkość i lokalizacja tętniaka, ogólny stan zdrowia pacjenta oraz obecność objawów klinicznych.

Istnieje kilka metod leczenia tętniaków naczyń mózgowych, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz charakterystyki samego tętniaka. Jednym z głównych podejść terapeutycznych jest obserwacja czynna, która polega na regularnych badaniach obrazowych (np. tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny) w celu monitorowania ewentualnych zmian w tętniaku. W przypadku małych i stabilnych tętniaków, które nie wykazują objawów, może to być wystarczające. Jeśli jednak tętniak rośnie, wykazuje objawy ucisku na struktury sąsiednie lub istnieje ryzyko pęknięcia, konieczne może być interwencyjne leczenie. Jedną z możliwości jest embolizacja, która polega na wprowadzeniu do tętniaka cewnika z mikrospiralkami lub klejem, w celu zablokowania dopływu krwi i zmniejszenia ryzyka pęknięcia. Procedura ta jest często wykonywana przez radiologów interwencyjnych pod kontrolą obrazową. Innym podejściem jest chirurgiczne usunięcie tętniaka, zwane klipowaniem lub zaciskaniem. Podczas tej operacji chirurg usuwa część tętniaka i umieszcza metalowy klips wokół szyi tętniaka, zapobiegając dalszemu krwawieniu. Ta metoda jest często stosowana w przypadku tętniaków o większych rozmiarach lub tych, które znajdują się w trudno dostępnych miejscach.

W ostatnich latach rozwój technologii wprowadził również alternatywne metody leczenia tętniaków naczyń mózgowych, takie jak stentowanie, które polega na wprowadzeniu cewnika z siatką metalową do tętniaka w celu wzmocnienia ściany naczynia i zapobieżenia jego pęknięciu. Ta technika może być preferowana w przypadku tętniaków o nietypowej lokalizacji lub kształcie.

Nie bez znaczenia jest również rehabilitacja po leczeniu tętniaków naczyń mózgowych, która może być konieczna w celu przywrócenia pacjentowi sprawności fizycznej lub psychicznej, zwłaszcza jeśli doszło do powikłań neurologicznych. Rehabilitacja może obejmować fizjoterapię, terapię zajęciową oraz wsparcie psychologiczne.

Niezależnie od metody leczenia, kluczową rolę odgrywa ścisła współpraca zespołu specjalistów, w skład którego mogą wchodzić neuroradiolog, neurochirurg, radiolog interwencyjny, neurolog, anestezjolog oraz rehabilitant. Dzięki postępom w diagnostyce i terapii, większość pacjentów z tętniakami naczyń mózgowych może osiągnąć pozytywne wyniki leczenia i cieszyć się poprawą jakości życia. Jednakże regularne monitorowanie stanu zdrowia jest kluczowe dla zapobieżenia powikłaniom i utrzymania pacjenta w dobrej kondycji neurologicznej.